لالجین
- شهر لالجین در شمال همدان واقع است و به طول جغرافیایی 48 درجه و 28 دقیقه و عرض جغرافیایی 34 درجه و 58 دقیقه قرار گرفته و ارتفاع آن از سطح دریا 1731 متر است. - این شهر که مرکز بخش 55000 نفری لالجین است، از همدان بیست کیلومتر و از بهار نه کیلومتر فاصله دارد.
بخش لالجین با وسعت 508 کیلومتر مربع در شرق شهرستان بهار واقع شده، از جنوب به شهرستان همدان و از شمال به کبودرآهنگ محدود می‌شود و شامل دو دهستان مهاجران و سفالگران است. شهرستان بهار با وسعت 1329 کیلومتر مربع در نیمه شمالی استان واقع شده‌است. این شهرستان دارای سه شهر به نامهای بهار، لالجین و صالح‌آباد بوده، دارای هفتاد و دو آبادی، دو بخش و پنج دهستان است.
- لالجین دارای نه مسجد است (در سالهای اخیر در جنب یکی از این مساجد به نام مسجد حاج عبداللّه، مسجد جامع ساخته شده‌است). همچنین خاک این دیار مرقد (حدود) صد شهید را در آغوش دارد. همه مردم این شهر بر مذهب تشیعند.
قومیت و زبان
ساکنین لالجین از ترکهای اوغوز بوده، از ایل قایی (KAYI ) به شمار می‌روند. اهالی این شهر همچون مردم شهرها و روستاهای مجاور (و اکثر نواحی شمال و شمال غربی همدان) به لهجه‌ای خاص از زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند که نسبتاً با گویش مردم آذربایجان متفاوت بوده، از نظر لحن تکلم به ترکی قشقایی های استان فارس و شاهسون های ساوه و قم نزدیک است.
جمعیت
- لالجین حدوداً پانزده‌هزار نفر جمعیت دارد و از سال 1329 شاهد سیر صعودی جمعیت و تعداد خانوار بوده‌است. میزان رشد جمعیت این شهر بین دو مقطع سرشماری 65-55 برابر 3/4 درصد و بین سالهای 65 و 70 برابر 4/2 درصد که در هر دو مقطع از متوسط رشد جمعیت استان به ترتیب 35/3 و 9/1 درصد بوده‌است.
- شهر لالجین در شمال همدان واقع است و به طول جغرافیایی 48 درجه و 28 دقیقه و عرض جغرافیایی 34 درجه و 58 دقیقه قرار گرفته و ارتفاع آن از سطح دریا 1731 متر است. - این شهر که مرکز بخش 55000 نفری لالجین است، از همدان بیست کیلومتر و از بهار نه کیلومتر فاصله دارد.
بخش لالجین با وسعت 508 کیلومتر مربع در شرق شهرستان بهار واقع شده، از جنوب به شهرستان همدان و از شمال به کبودرآهنگ محدود می‌شود و شامل دو دهستان مهاجران و سفالگران است. شهرستان بهار با وسعت 1329 کیلومتر مربع در نیمه شمالی استان واقع شده‌است. این شهرستان دارای سه شهر به نامهای بهار، لالجین و صالح‌آباد بوده، دارای هفتاد و دو آبادی، دو بخش و پنج دهستان است.
- لالجین دارای نه مسجد است (در سالهای اخیر در جنب یکی از این مساجد به نام مسجد حاج عبداللّه، مسجد جامع ساخته شده‌است). همچنین خاک این دیار مرقد (حدود) صد شهید را در آغوش دارد. همه مردم این شهر بر مذهب تشیعند.
قومیت و زبان
ساکنین لالجین از ترکهای اوغوز بوده، از ایل قایی (KAYI ) به شمار می‌روند. اهالی این شهر همچون مردم شهرها و روستاهای مجاور (و اکثر نواحی شمال و شمال غربی همدان) به لهجه‌ای خاص از زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند که نسبتاً با گویش مردم آذربایجان متفاوت بوده، از نظر لحن تکلم به ترکی قشقایی های استان فارس و شاهسون های ساوه و قم نزدیک است.
جمعیت
- لالجین حدوداً پانزده‌هزار نفر جمعیت دارد و از سال 1329 شاهد سیر صعودی جمعیت و تعداد خانوار بوده‌است. میزان رشد جمعیت این شهر بین دو مقطع سرشماری 65-55 برابر 3/4 درصد و بین سالهای 65 و 70 برابر 4/2 درصد که در هر دو مقطع از متوسط رشد جمعیت استان به ترتیب 35/3 و 9/1 درصد بوده‌است.